امکان دارد انسان در اثر تربیت غیر صحیح و محیط ناسالم و گشتن با دوستان ناباب حس غریزه شهوت و غریزه جنسی بر وجدان طرف غلبه کرده و جلوی فطرت و وجدان را بگیرد اما بعد از مدت کوتاهی وجدان مانند خورشید از پس پرده و ابر غفلت بیرون خواهد آمد و شخص نسبت به گذشته و آن دوران بی خبری تاسف میخورد مانند اینکه آدم یک گناهی انجام دهد و سپس پشیمان شود که اگر یک ساعت پیش بود اصلا این گناه را انجام نمیدادم بخاطر همین موضوع است که بسیاری از دختران و پسرانی که با هم رابطه نامشروع دارند وقتی با فرد دیگری ازدواج میکنند و یا از سن جوانی عبور میکنند هنگامی که به یاد گناهان گذشته می افتند از نظر وجدانی زجر میکشند و این عذاب درونی با هیچ داروئی قابل درمان نیست مگر اینکه از صمیم دل توبه کرده و با کار های خوب گذشته مان را جبران نمائیم........چرا عاقل کند کاری ........... که باز آرد پشیمانی